Zaterdagavond om 23.15 was het dan eindelijk zo ver. De veulenbewakingschip gaf al drie dagen geen enkel geluid en daar zaten we met zijn allen heel hard op te wachten. Maar afgelopen zaterdagavond kondigde de geboorte zich eindelijk aan. Het was een bevalling uit het boekje, dat hebben we ook weleens anders meegemaakt. Zenna hield zich  mooi rustig en bleef keurig  liggen en haar veulentje schoonlikken, toen de nageboorte nog, daar hebben veel friezen ook problemen mee en vaak wordt er geinjecteerd om de nageboorte alsnog los te laten komen. Dit keer was dat allemaal niet nodig. En alhoewel wij vonden dat ons geduld al aardig op de proef werd gesteld, kwam haar veulen precies op de uitgerekende datum nl. 15 mei. Wat ons meteen al opviel was dat ze ontzettend lange benen heeft, maar met een moeder van 1.70 kan dat ook bijna niet anders. We hebben gewacht tot het veulen stond en zijn toen huiswaarts gekeerd met het vertrouwen dat ze snel zou gaan drinken, want Zenna ging er zo rustig voor staan met een van haar achterste benen net een stukje naar achteren zodat het veulen net wat makkelijker bij de spenen kon. De volgende dag hoopten we op een paar zonnestraaltjes zodat we in ieder geval nog wat mooie foto’s konden maken. We vinden het Iedere keer weer bijzonder hoe
                    

een gezond veulen zich ontwikkeld….zo snel. In de wei was het veulen nog wel wat beduusd van alle indrukken die ze meteen te verwerken had. Het viel mij op dat ze net als haar halfbroertje Stijn, die ook een afstammeling is van Boet heel zachtmoedig is en rustig. We konden beide veulens meteen aaien en kriebelen zonder dat ze meteen ‘schuw’ achter moeders wegkropen. Het is wat vroeg om te zeggen dat dit kenmerkend is voor de Boetveulentjes maar ik weet wel dat Jouwe de vader van Boet ook een ‘gouden’ karakter heeft, zachtmoedig maar o zo werkwillend. We zijn weer superblij met onze twee veulens! Het hadden er eigenlijk nog wat meer moeten zijn dit jaar, maar drie andere merries bleken bij de tweede keer scannen uiteindelijk toch niet drachtig te zijn. Nog even rustig aan en dan zullen Stijn en Senna want zo hebben we de kleine merrie nl. genoemd drie maanden de beste maatjes met elkaar worden vermoed ik zo…….wordt vervolgd!