Na een beetje oefenen is het dan eindelijk zo ver. Mijn website over friese paarde is een feit. Beetje trots benik wel natuurlijk en ik dachtmisschien ook wel leuk om er meteen een blog op aan te sluiten. Ik  zal proberen met enige regelmaat proberen iets te posten. ik denk dat de mensen die mijn site bezoeken al bekend zijn met het ras. maar voor degene die dit niet weten volgt een korte introductie. Het Friese paard is het oudste inlandse raspaard van Nederland en werd waarschijnlijk al meer dan 3000 jaar geleden gebruikt door de romeinen. Willem de veroveraar en zijn ridders gebruikte in de 11de eeuw al een paard dat sterke gelijkenis had met het Friese paard. Het Friese paard was door zijn sterke postuur geschikt om een ridder met harnas en bewapening te kunnen dragen en die extra last kon soms meer dan 200 kg bedragen. Veel  later in de tachtigjarige oorlog is het Friese ras w

Waarschijnlijk gekruist met Arabische en Andalusische paarden. Omdat de Spanjaarden  van 1568 tot 1648 Nederland bezet hielden. De oudste afbeelding van een Fries paard is de afbeelding van Phryso. In eigendom van Don Juan van Oostenrijk. Het is ook de naam geworden van het vakblad van de vereniging van van het Friese paard nl. het kfps ( koninklijk fries paarden stamboek.) De fries met zijn gitzwarte kleur was ook populair onder vorstenhuizen en werd onderling als “koninklijk geschenk aangeboden”. Verder is de hedendaagse Fries ook nog verwant aan het Neapolitaanse  Lippizaanse  Kladruber en zelf het Engelse volbloed paard verwant. Onder invloed van oorlogen etc. Later is het Friese ras vooral voor de landbouw gebruikt en ook werd er begin  18e eeuw minder paard gereden en werd een paard veel vaker gebruikt om voor een koets te lopen. Hiervoor werden vaak “lichtere” paardenrassen uitgekozen maar de Fries wist haar populariteit te behouden omdat het bekend stond als vlotte draver. Er bestaan vandaag de dag nog steeds draverswedstrijden waarin de Fries uitgebracht wordt. Toch volgde er een tijd waarin het Friese ras tot uitsterven gedoemd leek, maar ondanks dat werd er besloten een stamboek op te richten(1879) Dit was ook het eerste stamboek van Nederland. Toch bleken andere rassen veel meer””in de mode” totdat er in 1908 nog maar 10 hengsten aanwezig waren in  de fokkerij die tevens ook nog gekruist werden met andere rassen. Het einde leek nabij toen alleen de Hengsten Prins 109, Alva 113 en Friso nog maar over waren. Er leek een stuk Nederlandse geschiedenis verloren te gaan. Men besloot het roer om te gooien en niet langer met andere rassen te kruisen. Alles werd aangepast naar hoe de stand van zaken rondom de Friese hengsten er in 1907 voorstond. En werd er uitsluitend verder gefokt met bij het Friese stamboek ingeschreven hengsten. De laatste  werd met nr 119 overschreven in wat een “raszuiver” stamboek moest worden ware het niet dat er in het verleden to

ch al heel wat gekruisd was zoals al eerder beschreven maar van een verzamelbak van allemaal verschillende rassen was niet langer sprake en via Aaron 114 Vredestichter 127 en Arend 131 probeerde men een ander fokdoel na te streven nl. het fokken van een rasechte Fries. Het duurde lang voordat het bestand met goede dekhengsten gegroeid was. En na de mechanisatie van 1967  voltrok zich een   nieuwe ramp voor het ras en leken de voorgenomen plannen het ras te redden toch nog op niets uit te draaien. Maar dankzij een fervente campagne van enkele fokkers die het belang van wat wij kennen als het typische Friese paard onder de aandacht wisten te brengen en te houden is dit ras gered en uitgegroeid tot een Fries stamboek met 40.000 geregistreerde Friese paarden en in

een opwaartse lijn worden er nu elk jaar tussen de 4500 & 5000 veulens geboren. Dit mag vanaf de jaren 70 als een regelrecht succes worden bestempeld. En wat een geluk dat dit ras als recreatie ,men of dressuurpaard nu voor altijd bewaard lijkt te blijven.