Afgelopen weekend zijn we afgereisd naar Lunteren naar dekstation”de nieuwe heuvel” in Lunteren zoals ik vorige week omschreef. Er stond heel wat op het spel en onze verwachtingen waren hooggespannen. De eb en vloed bodems waren net klaar en het terrein lag er schitterend bij. De paarden konden zich vandaag dus optimaal laten zien. Heerlijk om zoveel bekenden tegen te komen het voelde als vanouds, al worden we wel meteen weer gewaarschuwd met met het oplopend aantal coronabesmettingen. Dus toch maar weer proberen afstand te houden wat in veel gevallen in de euforie natuurlijk heel vaak niet lukt. Maar goed het kon gebeuren vandaag! Stijn verscheen met Wytske als eerste in de baan van de paarden die we meegenomen hadden. Het is een goed ontwikkeld veulen, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat hij thuis voornamelijk galopperend door de wei raast en voornamelijk zijn moeder “achterop” springt. Ik stond hoopvol maar neutraal aan de zijlijn. Het eerste stuk raasde hij idd een beetje uit, maar hij vervolgde met een sublieme drafsessie. Ik was werkelijk verbaasd wat een beweging!. Het oranje lint kwam uit de mand en de cijferlijst volgde met een 8 voor rastype en een acht voor de draf……daar kun je mee thuiskomen toch? Dachten we toen. Geen idee of hij later nog terug mocht komen natuurlijk, maar stiekem dacht ik dat hij het wel zou redden..

.
Even genieten maar nu hup naar de volgende baan waar onze Alwin x  Doaitsen  als eerste de baan in moest. Het is een nog jeugdige merrie, maar persoonlijk houd ik daar wel van, ze groeien er al snel in en de Fries heeft soms aanleg iets teveel uit te zwaren zoals we dat in paardentaal noemen. Ze stelde zich braaf op stapte keurig rond en liet een in mijn ogen prachtige drafronde zien, mooi van de grond af bewegend. Afwachten dus…. Er werden vier paarden teruggeroepen en ze liep op de tweede plek tijdens het rondstappen. Even later op plek drie en weer een halve minuut later op plek vier. Nu begon ik hem  toch wel een beetje te knijpen alhoewel ik overtuigd was tijdens haar optreden. Uiteindelijk werd ze ster met een tweede premie en dat is super natuurlijk, maar draven deed ze super in mijn ogen. Misschien hebben ze haar naar achteren geschoven omdat ze op het laatst misschien vonden dat haar medekandidaten beter stapten? Ik weet het niet ik heb het ook niet gezien maar misschien is het later terug te lezen in de cijferlijst die we opgestuurd krijgen? Natuurlijk zijn we blij met onze nieuwe stermerrie, je wordt dat immers ook niet zo maar!

Toen was Rooske aan de beurt. Wat een merrie! Ze stond opgesteld als een standbeeld, supermooi en heel braaf zoals altijd. Rooske kan zoals ik eerder schreef weleens onder de indruk zijn van de entourage maar dit keer leek ze super op haar gemak. Stappen…..keurig….nu de draf nog……Hup de staart er op en gaan. Ze deed precies wat we hoopten dat ze zou doen zich optimaal presenteren. Afwachten maar dus. Hup weer op naar de andere baan waar onze Alwin x Ulbert op moest voor haar eerste echte test.

Beetje een hittepetit paar keer wegstappen een keer steigeren en dan toch staan om je te laten beoordelen. Ze is een al wat meer volwassen merrie, een ander type maar zeker net zo kansrijk als de andere merrie. De van te voren besproken kansen en voorkeuren waren op stal fifty-fifty ieder mens kijkt weer anders tegen hetzelfde paard aan. In de stap bleef ze mooi rustig rondstappen en in de draf was het eerste stukje uit opwinding dus meer galop dan wat moest nl.  draven! Maar toen kwam ze en met overtuiging het achterbeen hoog optrekkend en krachtig onder het lichaam plaatsen….heerlijk om als eigenaar naar te kijken!  Snuivend en briesend verliet ze de keuringsbaan….afwachten weer! Op naar de baan waar Rooske terug moest komen….Ze kwam op kop binnen, dat was op zich al heel hoopvol…rondstappen, rondstappen…..geen microfoon te bekennen dus ons geduld werd aardig op de proef gesteld! Eindelijk kwam er iemand aangerend met een microfoon en kon het commentaar op de merries voor graadvehoging beginnen maar ze beginnen altijd van af de laatste merrie naar de merrie op kop met hun commentaar dus nog even zweten…..geen enkel paard was nog voor graadverhoging goed bevonden toen ze bij Roos waren om hun oordeel te vellen. Ze kreeg lovend commentaar over haar type haar luxe bouw, maar ze hadden haar nog meer van de grond af zien willen draven en dus we zaten er toch nog naast iets wat ons stilletjes best een beetje tegenviel, maar goed je zult je je erbij neer moeten leggen. Ik had het roos zo gegund. Dit paard heeft ons al zoveel gebracht, haar kampioenschap op de Hippiade, haar charmante luxe uitstraling haar sportcarrière die telkens met gemak ons de gewenste winstpunten bracht om je uiteindelijk ook sportmerrie te mogen noemen, maar goed, het is wat het is. Ze weten ook niet dat haar gouden karakter er ook voor zorgt dat ze zich niet door de baan heen bluft. Dat doet een charmante merrie namelijk niet die houdt van takt regelmaat en je waardig tonen. Roos, voor ons was je zeker goed genoeg, voor wat dat waard is natuurlijk……
Hup, daar gingen we weer toch lichtelijk teleurgesteld terug naar de baan waar onze Alwin x Ulbert moest terugkomen voor haar gradering. Ze mocht als tweede binnenkomen. Ze kreeg mooi jurycommentaar en was de beste merrie met een tweede premie er stond één merrie voor haar die een eerste premie kreeg. Super gedaan dus. Wij waren meteen van onze kleine “kater” bevrijd….wat een mooi resultaat! Nog even een snelle hap naar binnen en dan langs het secretariaat om te vragen of Stijn ons hengstveulen ook uitgenodigd was voor de kampioensronde. Pum onze stalmanager had het verlossende woord…hij mocht door!
Einde middag…vier hengstveulens over,…het zal toch niet waar zijn? Wytske en Stijn (het hengstveulen) mochten lopen in de grote, nieuwe baan. Ik dacht nog, dit lijkt qua ruimte verdacht veel op het weiland waar je je eerste drie maanden doorbracht en waar ik je voornamelijk heb zien rondgalopperen ! Ik hield mijn hart vast, maar na je eerste bokkensprongen en stukje galop ging je weer keurig over in één volledige drafronde…super natuurlijk! Er waren uiteraard nog meer prachtige veulentjes en één die ik ook best heel bijzonder vond dus het ging er om spannen. Nog even rondstappen naast je moeder en dan zouden we het weten. Je sprong weer op haar rug en links en rechts maar nu maakte het niet veel meer uit…ze waren er al uit..Jij werd gewoon tot kampioen van de fokdag gekroond, en trots dat we zijn! Dan samen op naar het midden van de ring. Er worden foto’s gemaakt, je krijgt een beker uitgereikd en eigenlijk ben je gewoon beduusd. Daar hadden we van tevoren echt niet op gerekend! Wat een topdag voor onze stal! Wel met dank aan de mensen die dit met ons mogelijk maken zoals onze stalmanager Pum Eisma onze verse kracht en stalamazone Yvonne Lieftink en het professionele team van “de nieuwe heuvel” voor het voorbrengen en keuringsklaar maken van onze merries. Dit was een paardenweekend met een gouden randje!