Wat een weekend waarbij alle puntjes op de I vielen. Na vele voorwedstrijden en uiteindelijk de plaatsing voor de halve finale waren de verwachtingen nu hoog gespannen. Opgepoetst, getraind richting Harich waar bij manege Gaasterland de Centrale keuring zou plaats vinden. We spraken de einddoelen door en kwamen met elkaar tot de conclusie dat het tussen de elf andere topcombinaties wel knap zou zijn als we ons zouden kunnen plaatsen voor de finale waarbij uiteindelijk drie combinaties door zouden gaan. Om 17.30 moesten ze de ring in. Samen. Met één andere combinatie. Op het oog zag het er allemaal goed uit en het jurycommentaar was ook lovend maar er moesten nog heel wat combinaties na hen starten dus niet onszelf rijk rekenen. Maar het protocol zag er goed uit

Het werd een tijdje duimen en duimdraaien  voor ons voordat we doorhadden dat we toch echt bovenaan stonden. We hadden het wel met eigen ogen gezien maar dat we zo hoog zouden eindigen daar waren we natuurlijk superblij mee!

De volgende dag zou de gastruiter uiteindelijk bepalen wie er nr 1 in de uitslag zou worden en wat we daarvan moesten verwachten wisten we eigenlijk niet zo goed. Herman Wientjes had ons de afgelopen weken tips gegeven waar we aan moesten werken en idd in de halve finale was dat duidelijk te zien maar nu moesten we Hetwig afstaan en afwachten wat de uitslag zou worden.

de hele combinatie weer met de trailer richting Kootwijk, trots dat Edwin bos en Hetwig het zo goed gedaan hadden. De rest lag eigenlijk niet meer in onze handen.

Vrijdag 15 september om 17.10 moesten we de ring in dus dat was normaal nog een lange dag wachten. Maar in ons geval niet want s’ ochtends tussen 9.30 en 10.30 moest Missis ook de ring in om na het behalen van haar eerste premie in op de fokdag in Lunteren op te gaan voor haar voorlopig Kroonpredicaat. Ze liep super constant en met groot gemak, maar of het genoeg was  weet je nooit.

Ze maken weleens vier of vijf merries voorlopig kroon in een groep maar zij (Missis)mocht gewoon als tweede binnenkomen met de aantekening dat de eerste twee gewoon op catalogusvolgorde geplaatst worden en zij dus voor de kampioenskeuring terug mogen komen. Waren we al blij met een voorlopig kroonpredicaat nu mocht ze ook nog terug voor het kampioenschap, dat zich op zaterdag zou voltrekken.

Dat goede nieuws moest dus even ‘on hold’ omdat we s’avonds de finale met de gastruiter en Hetwig nog gingen volgen.

Mark van Leeuwen was de ruiter die Hetwig zou rijden en Edwin moest haar afgeven na het losrijden en verder zouden we het wel zien. Gedurende de presentatie was hij wel positief over Hetwig en het constante beeld wat zij gaf sloot daarbij aan maar er moesten nog andere merries rijden na haar. Het viel wel op dat hij bij de volgende combinatie net nog wat lovender klonk en de klik was uiteindelijk ook iets beter misschien omdat dat een wat grotere merrie was en Mark zelf ook best lang was. Hij was de uiteindelijke jury en besloot dat hij toch de beste klik had met Imre.sr. Die normaal Monique Brandsma als haar vast amazone heeft. Maar een tweede plek van Nederland bij de vijfjarige merries is natuurlijk ook iets waar je superblij mee bent en wat een geweldig resultaat is. Edwin en Hetwig blijven progressie maken en wordt het volgens ons echt tijd een IBOP proef te gaan rijden met haar om te kijken of zij de punten zou kunnen behalen om met haar in de toekomst ook richting graadverhoging op de keuring te kunnen gaan.

complimenten voor Merrie en ruiter Edwin bos en natuurlijk ons eigen Scyedam team waar iedereen zijn best doet uiteindelijk zo goed mogelijk voor de dag te kunnen komen.

wat een geweldig resultaat!

Edwin en Hetwig op wedstrijd in Harich

ErerondE

Stukje finale met gastruiter Mark van Leeuwen

Het was een heel bijzondere vrijdagavond hebben er op geproost met elkaar en zijn uiteindelijk heel blij met de tweede plek voor Hetwig fan Scyedam. Edwin gaat haar thuis lekkker doorrijden en we kunnen nu zeggen bij de beste vijfjarige merries van Nederland te horen.

Zaterdag was het wederom tijd voor Missis om haar plek vooraan in de groep te verdedigen. Er waren uit alle groepen driejarigen uiteindelijk twaalf merries over die gingen strijden om het kampioenschap bij de driejarigen. En weer liet Missis ons niet zitten en ging  met veel bravoure, tact en een prachtig uitleggend voorbeen door de baan, maar er waren zoveel mooie merries. Uiteindelijk werden de nummers opgenoemd uit deze selectie maar ze sloegen ons nummer 101 over, ik schrok er gewoon van tot iemand zei :”Dan wordt ze reservekampioen of kampioen bij de driejarigen”. Ik kon mijn oren niet geloven maar ze hielden ons nog even in spanning. Tot voor het reservekampioenschap het andere nr uit de groep omgeroepen werd en het verlossende woord kwam met de volgende woorden:” Kampioen bij de driejarige merries is nr. 101 Missis fan Scyedam van de fam van Doorn uit Schiedam”! Wat een  ontlading ik had s’ochtends nog tegen vrienden gezegd dat wij nog nooit een kfps erebord in ontvangst hadden mogen nemen, niet wetend dat het nog diezelfde middag zou gebeuren. …..ongelofelijk! En dan gaat het ineens ook heel snel, je wordt naar het midden geroepen en mag bloemen en een bord in onvangst nemen. En wordt aan alle kanten gefeliciteerd door bestuursleden, lintendames en de voorbrengers van de Nieuwe HEUVEL die natuurlijk zelf een grote vinger in de pap hebben. Mijn dank  gaat dan ook naar hen uit voor het keuringsklaar maken van Missis hun toewijding en het voorbrengen van al deze merries in 25 graden. Het was al heel wat om gewoon in de zon te willen blijven zitten, laat staan met paarden te rennen in een grote piste.

Dit zijn de momenten die je als mens en paardenliefhebber weinig of nooit meemaakt en die onvergetelijk blijven. Zo trots op ons team van stal fan Scyedam en onze geweldige paarden met een kersverse driejarige kampioensmerrie in ons midden

Wat een geweldig weekend wat ons er aan herinnert waar je het allemaal voor doet!