Het was weer een prachtig weekend, vrijdagavond op wedstrijd met Meike en Amy en afgelopen zaterdag stond er een buitenrit op de planning. Meike maakte haar overstap naar de L 2 nadat ze heel snel door de L1 gelopen was ze kwam alle keren met één of twee winstpunten thuis en dan gaat het hard natuurlijk. Meike moest als eerste acte de presence geven, maar het was haar eerste keer in het L2 . Hoewel Yvonne zei dat ze wat gespannen aanvoelde was dat in het beeld niet terug te zien. In mijn ogen reed ze onverstoorbaar door haar L2 proef, wat een brave merrie, het moest haast wel goed komen met de punten, want behalve de paar keer dat je een héél streng jurylid op je pad vindt weer je meestal wel van tevoren of het ‘goed’ zit. Even hoopvol afwachten dus…….

video⬇️

423A

video⬇️

2DE65246-E662-4570-93C3-3434698074E4

–

Een uurtje later moest Amy-grace bewijzen dat we niet voor niks een startkaart hadden aangevraagd en kwam dus voor haar L1 debuut naar Kooteijkerbroek. Amy-grace heeft wel haar AA kroon-predicaat en een ibop van meer dan 80 punten, maar nu moest het voor het eerst gemeten worden in de dressuurring. Het is uiteraard een prachtige merrie maar wel een die niet slaafs alles doet wat je haar opdraagt. Met in herinnering het avontuur in de opvoelbox.(beschreven in een vorige blog) Maar goed nu was het zo ver de L1 proef. Het was bij manege Voorwaarts. Tijdens het losrijden was ik meteen weer onder de indruk van hoe makkelijk ze door de baan draaft. Ze zag er ontspannen uit. Weer een kwartiertje later moest ze de ring in. We zijn toch wel redelijk gewend dat onze friezen behalve een keertje wat ‘kijkerig’ zijn zich braaf de baan door laten sturen en dat deed Amy dan ook. Onvermoeibaar en met veel ‘vermogen’ liep ze haar proef door. Behalve de galop die nog wat onstuimig was in tegenstelling tot die  van Meike die altijd een heel mooie gesprongen galoppas heeft. Maar ik heb de moeder van Amy (Right) ook vaak mee gehad op les en op buitenrit en ik herkende in Amy meteen haar moeder, ook ik moest Right altijd heel goed ‘bij’ me houden wanneer we aansprongen voor de galop, want voor je het wist zat je in rengalop aan de andere kant van de baan, en sterker nog Right deed altijd eerst een klein jolig ‘bokje’ als je op buitenrit aanlegde voor de galop. Nou dat is Yvonne bespaart gebleven maar ik herkende toch haar moeder er in. Verder waren we trots en  dik tevreden en dat bij haar debuut….keurig hoor! Maar wat voor ons zo vanzelfsprekend lijkt was bij de aansprekende schimmel die na haar de ring in moest ver te zoeken.. My goodness…..wat een ellende als je zo je proef moet rijden…hij ging dwars op de hoefslag staan schoot in galop bij draf en vice versa….Ik kreeg oprecht medelijden met de ruiter ook zij zal haar oefenrondjes hebben gereden thuis neem ik aan. Alsof er in elke hoek onheil wachtte reed dit op zich heel leuke paard door de baan.

Wat zijn wij het dan goed gewend met onze ‘brave’ friezen. En verward braaf niet met niet capabel want er zijn inmiddels genoeg ‘friezen’ die zich in de hoger dressuursport bewijzen.
Na de innerlijke mens wat te hebben versterkt met een drankje en een hapje kwam de uitslag.

Meike nam bij haar debuut in het L2 twee winstpunten mee naar huis en Amy kreeg bij haar debuut 3 winstpunten en werd twee keer tweede. Ook voor haar was het de eerste keer in de ring buiten haar IBOP test. Wat een mooi begin van ons weekend! Tevreden reden we in het donker terug naar huis.

De Herfsrit

video⬇️

227DB96B-1D44-4DEC-BFA0-4EF09A42445D

De herfstrit van zaterdag zat natuurlijk ook nog in de planning. De week ervoor was tijdens de wedstrijd van Sparta waar wij met elkaar waren het plan opgevat om met de twee meiden die erbij waren een buitenrit te gaan maken. Van eveline wist ik dat ze goed kon rijden.Met haar waren we immers in het voorjaar de ritten in de Loonse en Drunense duinen gaan maken. Maar van Myrthe want zo heet ze wist ik nog niet veel wat betreft haar rijervaring, maar ze kon me toch overtuigen dat dat wel goed zat, dus de afspraak om dit afgelopen weekend op pad te gaan stond vast.

Om even voor  twaalf uur vertrokken we, nadat ik voor de zekerheid toch eerdt nog een paar rondjes in de buitenbak heb gemaakt om te zien dat wat ze zei geen “visserslatijn” was, want ik heb wel eerder meegemaakt dat mensen zeiden dat ze goed konden rijden, maar bij nader inzien toch niet zo goed waren dan ze zelf dachten, want manegepaarden zijn toch wel heel wat anders dan met privépaarden een buitenrit maken. Maar ik zag na drie rondjes wel al dat het”snor” zat en we hielden de buitenbak dus snel voor gezien.

Eenmaal in het bos is het nu zo prachtig, met het dwarrelend blad om je heen. Myrthe kwam met het verzoek of het ook mogelijk was om over de zandverstuiving te gaan en met een klein eindje om hebben we dat ook gedaan. Het is telkens weer zo overweldigend mooi, alsof je in het buitenland bent hoorde ik ze een paar keer achter me zeggen terwijl we daar rond reden. En dan kom ik nu op de veelzijdigheid. Gisteren liep Meike nog haar proef in Kooteijkerbroek en vandaag ben ik met haar gewoon weer dik twee uur op buitenrit en helemaal zonder problemen. Op die momenten als je afzadelt en alles weer rustig op stal staat kan ik daar echt licht geroerd door raken. Zo superbraaf wat een mooie momenten geven ze ons. Het is voor mij althans met weinig andere dingen te vergelijken. Met een braaf en voorwaarts paard op pad gaan en weten dat ze alles onverstoorbaar voor je doen.

video⬇️

FullSizeRender2DE65246-E662-4570-93C3-3434698074E4

Petje af voor de Fries! En zeker ook voor Eef en Myrthe, want zo enthousiast als ik was waren de meiden natuurlijk ook we raakten niet uitgepraat over de rit toen we later thuis aan de groentesoep zaten. En wat hebben we goed gereden, volop gegaloppeerd over het zand, mannen met bosmaaiers genegeerd. En heel lang onderweg geweest getuige de spierpijn die ik vandaag ervaar.

Het was weer een weekend om in te lijsten! Wat zijn we als eigenaren van onze Friezen toch bevoorrechte mensen!

Tot volgende week!