Afgelopen zondag zijn we met familiesupport afgereisd naar Vorden voor een dressuurwedstrijd die meetelde voor de selectie van de Zeeuwse verzekeringen competitie. We hadden Amy en Hetwig mee en leuk bijkomstigheid was dat we hoopten dat Hetwig haar laatste winstpunt zou halen om ook nog het sportpredicaat op haa uitgebreide palmares bij te mogen schrijven. Om half elf moest eerst Amy de baan in en met Amy is het altijd een beetje afwachten hoeveel spanning ze opbouwt in de proef. Maar we zagen thuis al dat de oefeningen haar steeds gemakkelijker af gaan. Edwin die haar vaste ruiter is, is ook bekwaam genoeg om er telkens uit te halen wat er in zit. Maar spanning blijft altijd wel een beetje bij de vorm van de dag horen. Maar het leek goed te gaan en hopelijk zou Amy zich plaatsen zodat ze niet nog een keer voor de selectie op pad moesten. Ze was vorige keer mede door spanning één keer eerte maar ook een keer vierde geworden. Niet verkeerd maar je moet toch echt bovenin rijden om zeker te zijn van plaatsing voor de halve finale. Vanaf de kant zag het er allemaal wel bevestigd uit. Op een paar kleine puntjes die je toch altijd wel blijft houden als je naar verbetering blijft streven. Er stond na twee proeven maar één keer bij een puntje dat er teveel spanning was, we gaan vooruit dus maarrrr nu de punten en de uitslag nog. Uiteindelijk gingen we met twee dikke winspunten en een eerste en tweede plek naar huis! Goed gedaan hoor Amy en Edwin.

 

Dit zou dus de laatste selectiewedstrijd voor de finale moeten zijn want de plaatsingen waren telkens hoog genoeg om je bij de bestgeplaatsten te mogen voegen. Dus we kunne nu rustig uitkijken naar de Finale in Houten!

En nu moest Hetwig nog, en daar stond ook nog wat extra op het spel nl. het behalen van haar sportpredicaat.  Daar had ze nog maar één winstpunt voor nodig! Ze doed het zo goed de laatste tijd dus we hadden goede hoop. Maar je moet nooit met te hoog gespannen verwachtingen ergens heen gaan. We hadden alles voor elkaar, ze staan er altijd super netjes voor. Gepoetst en getraind dus ……

Hetwig heeft ons wederom niet laten zitten en reed superrelaxed haar proef door alsof het haar geen moeite kost. Dat is natuurlijk niet zo, maar met Edwin ziet het er altijd zo uit. Hoe anders kan het zijn als er ineens iemand anders op haar rug plaats neemt. Een beetje onervaren ruiter maakt een heel andere merrie mee wat onlangs bij ons opstal het geval was. Toen rende ze in galop de hele bak rond met een vertwijfelde ruiter op haar rug. En dan zie je ineens dat het nooit appeltje eitje is. Met vaardige handen en een eerlijk getraind paar kom je een heel eind. Voeg daar haar talent aan toe en zie. Ze bracht twee dikke winstpunten en twee eerste plaatsen mee naar huis. Edwin krijgt dus twee paarden om te rijden in de halve finale. Dat hebben ze toch maar even mooi voor elkaar bebokst!

En als kers op de toch al zo mooi versierde taart is ons laatste veulen van dit seizoen geboren een Kees x Pier uit onze AA stermerrie Lieve-Guusje fan Scyedam. En dat is zowaar ons vierde merrieveulen, geen enkele hengst dit jaar. Dat is voor de fokkerij wel fijn. Ik ben blij dat alles dit keer goed. Is gegaan en dat moeder en kind het goed maken. Dus bij deze nog wat aanvullende beelden en tot volgende keer!